De ‘Letters van Utrecht’ is een kunstproject .
Het is een gedicht voor de toekomst. Elk teken van het gedicht is één steen.
Elke week wordt er één steen gebeiteld en geplaatst. Het gedicht begint op de Oudegracht bij de Smeebrug en loopt naar het zuiden richting de Geertebrug en inmiddels richting de Vollersbrug.
De tekst van het gedicht die nu al is te lezen luidt als volgt:
1-124 door Ruben van Gogh:
“Je zult ergens moeten beginnen om het verleden een plaats te geven, het heden doet er steeds minder toe. Hoe verder je bent, hoe beter. Ga maar door nu,
125-240 door Ingmar Heytze:
laat je sporen na. Vergeet de flits waarin je mag bestaan, de wereld is je stratenplan. Was er een tijd dat je een ander was: die ging voorbij.
241-374 door Chrétien Breukers:
Je bent die ander al. Je bent, zoals je weet, van dit verhaal de spil. Dit is de eeuwigheid. Die duurt. Die heeft de tijd. Ga daarom op in je verhaal en zwelg. Vertel.
375-532 door Alexis de Roode:
Vertel ons wie je bent met elke stap. In ons verhaal verdwijnen wij vanzelf, en enkel jij blijft over op den duur. Jij en deze letters, die uit steen gehouwen zijn. Zoals de letters op ons graf.
533-682 door Ellen Deckwitz:
De barsten in de Dom. Naar de hemel opgestoken als een wijsvinger, om de schuldigen aan te duiden en meer tijd te eisen. Zodat we weer rechtop kunnen gaan, als mensen langs de gracht.
683-832door Mark Boog:
Die naar hun voeten staren. Kijk omhoog! Zie Utrechts kerken uitsteken boven het maaiveld. Hef de handen, smeek met de torens om dit voorrecht: te zijn, nu te zijn. Het is mooi weer.”
833-988 door Baban Kirkuki:
Staar maar verder. Het leven is getuige van je blik op de horizon. Jouw voetstappen verbinden het verleden met geschreven letters. Alle seizoenen herkennen zich in deze oneindige stad.
989-1157 door Vicky Francken:
Hier – het woord – is drijfzand, een hittegolf gestoeld op een bevroren gracht. Spoel de cassette terug. Leg achterwaarts een afstand af en kijk vooruit: Het geheugen is een klimplant en de tijd een tuin.
1158-1320 door Anne Broeksma:
Langzaam kruipen dieren tussen bladeren uit. Draden brengen licht naar de diepere lagen. De nacht eet de tuin leeg. Lepel voor lepel. Het geheim is dit: Te leven in de …
Vanaf letter 1321 door Hanneke Van Eijken
Op de website delettersvanutrecht.nl is de voortgang te volgen.